نقاشی تک چهره یا نقاشی پرتره ( به انگلیسی: Portrait painting ) یکی از انواع نقاشی است که هدف آن تجسم بصری موضوع است که معمولاً برای مجسم کردن گونه های بشری به کار برده می شود. مضاف بر نقاشی نگارگری می تواند از طریق دیگر روش ها نظیر قل زنی ( معمولاً به وسیله تیزاب ) ، حکاکی سنگی، عکس برداری، تصویر تلویزیونی و رسانه های دیجیتال نیز مورد استفاده قرار بگیرد.
مفهوم نگارگری صورت می تواند همچنین به توصیف نقاشی صورت های حقیقی نیز بپردازد. صورتگر می تواند کار خودش را برای عامه یا اشخاص خصوصی یا الهام تأثیریافته از موضوعات انجام دهد. نگارگری معمولاً به تشریح مفاهیم مهم و ثبت خاطرات خانوادگی به منظور یادآوری می پردازد. از دید تاریخی، نقاشی پرتره به رسم یادآوری کردن ثروت و قدرت استفاده می شده است. هرچند با گذشت زمان این مسئله برای کلاس های پایین تر جامعه به منظور تصویرگری خانواده و هم قطارهایشان مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه، تصویرگری صورت هنوز هم توسط دولت ها، مؤسسات، گروه ها، کانون های تجمعی و به صورت انفرادی مورد استفاده قرار می گیرد.
پرتره باید به گونه ای باشد که نشان دهنده احوالات فیزیکی جالس نظیر لباسش باشد. به منظور ایجاد انگیزه و تعهد در جالس، اغلب هنرمندان ماهر از یک رفتار و سلوک دلپذیر و مکالمات بهره می گیرند. الیزابت ویگه لیبورن هنرمندان مرد را دعوت به تملق و چاپلوسی زنان و تعریف از ظاهراً آنان به منظور به دست آوردن همکاری آن ها می کند. موقعیت اصلی در اجرای پرتره ارزیابی و سلطه به آناتومی بشر است. صورت آدم ها نامتقارن است و هنرمندان ماهر با تفاوت های چپ و راست آن را باز تولید می کنند. [ ۱] [ ۲]
لازم است تا هنرمند از ساختارهای الیاف و زیر ساخت های قرارگیری استخوان ها اطلاع داشته باشد تا بتواند پرتره قانع کننده ای را ایجاد کند. برای ترکیبات پیچیده، هنرمند ممکن است در ابتدا کاملاً از مداد، جوهر، زغال چوب یا رنگ روغن استفاده کند که به طور ویژه برای حالتی که زمان مورد نظر جالس محدود است مفید می گردد. در غیر اینصورت یک یک فرم عمومی و یک شباهت ناهنجار بر روی کرباس با مداد، زغال چوب یا روغن رقیق ارائه خواهد شد. [ ۳] "[ ۴]
در بسیاری از موارد، ابتدا صورت تکمیل می گردد و پس از آن باقی مانده انجام می شود. در اتاق کار بسیاری از هنرمندان بزرگ پرتره، ممکن است استاد ارشد تنها سر و دستان را ترسیم کند و لباس و پس زمینه توسط کارآموزان انجام شود. ممکن است متخصصینی نیز وجود داشته باشند که موارد ویژه ای نظیر لباس و پوشش را در نظر بگیرند نظیر ژوزف ون آکن در گذشته برخی هنرمندان با به کارگیری آدم چوبی و بند بند یا عروسک به منظور کمک به پایداری و اجرای طرح لباس، بهره می برده اند. به کارگیری المان های نمادین در اطراف جالس ( شامل علامات، شاخصه های خانوادگی، حیوانات و گیاهان ) نیز اغلب برای به رمز درآوردن نقاشی در کنار اخلاق و ویژگی مذهبی موارد یا نشانه هایی که نشان دهنده اشتغال جالس ها، نوع علاقه یا وضعیت اجتماعی آن ها باشد مرسوم می باشد. [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمفهوم نگارگری صورت می تواند همچنین به توصیف نقاشی صورت های حقیقی نیز بپردازد. صورتگر می تواند کار خودش را برای عامه یا اشخاص خصوصی یا الهام تأثیریافته از موضوعات انجام دهد. نگارگری معمولاً به تشریح مفاهیم مهم و ثبت خاطرات خانوادگی به منظور یادآوری می پردازد. از دید تاریخی، نقاشی پرتره به رسم یادآوری کردن ثروت و قدرت استفاده می شده است. هرچند با گذشت زمان این مسئله برای کلاس های پایین تر جامعه به منظور تصویرگری خانواده و هم قطارهایشان مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه، تصویرگری صورت هنوز هم توسط دولت ها، مؤسسات، گروه ها، کانون های تجمعی و به صورت انفرادی مورد استفاده قرار می گیرد.
پرتره باید به گونه ای باشد که نشان دهنده احوالات فیزیکی جالس نظیر لباسش باشد. به منظور ایجاد انگیزه و تعهد در جالس، اغلب هنرمندان ماهر از یک رفتار و سلوک دلپذیر و مکالمات بهره می گیرند. الیزابت ویگه لیبورن هنرمندان مرد را دعوت به تملق و چاپلوسی زنان و تعریف از ظاهراً آنان به منظور به دست آوردن همکاری آن ها می کند. موقعیت اصلی در اجرای پرتره ارزیابی و سلطه به آناتومی بشر است. صورت آدم ها نامتقارن است و هنرمندان ماهر با تفاوت های چپ و راست آن را باز تولید می کنند. [ ۱] [ ۲]
لازم است تا هنرمند از ساختارهای الیاف و زیر ساخت های قرارگیری استخوان ها اطلاع داشته باشد تا بتواند پرتره قانع کننده ای را ایجاد کند. برای ترکیبات پیچیده، هنرمند ممکن است در ابتدا کاملاً از مداد، جوهر، زغال چوب یا رنگ روغن استفاده کند که به طور ویژه برای حالتی که زمان مورد نظر جالس محدود است مفید می گردد. در غیر اینصورت یک یک فرم عمومی و یک شباهت ناهنجار بر روی کرباس با مداد، زغال چوب یا روغن رقیق ارائه خواهد شد. [ ۳] "[ ۴]
در بسیاری از موارد، ابتدا صورت تکمیل می گردد و پس از آن باقی مانده انجام می شود. در اتاق کار بسیاری از هنرمندان بزرگ پرتره، ممکن است استاد ارشد تنها سر و دستان را ترسیم کند و لباس و پس زمینه توسط کارآموزان انجام شود. ممکن است متخصصینی نیز وجود داشته باشند که موارد ویژه ای نظیر لباس و پوشش را در نظر بگیرند نظیر ژوزف ون آکن در گذشته برخی هنرمندان با به کارگیری آدم چوبی و بند بند یا عروسک به منظور کمک به پایداری و اجرای طرح لباس، بهره می برده اند. به کارگیری المان های نمادین در اطراف جالس ( شامل علامات، شاخصه های خانوادگی، حیوانات و گیاهان ) نیز اغلب برای به رمز درآوردن نقاشی در کنار اخلاق و ویژگی مذهبی موارد یا نشانه هایی که نشان دهنده اشتغال جالس ها، نوع علاقه یا وضعیت اجتماعی آن ها باشد مرسوم می باشد. [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸]
wiki: پرتره نگاری