پرتابگر فوق سنگین

پرتابگر فوق سنگین ( به انگلیسی:super heavy - lift launch vehicle ) نوعی وسیله پرتاپ است که قادر به ارسال محموله هایی با وزن بیش از ۵۰ تن به مدار نزدیک زمین می باشد. [ ۱] [ ۲]
• پرتابگر N1، موشک سنگین ساخت شوروی بود که از اواخر دهه ۱۹۶۰ تا اوایل دهه ۱۹۷۰ توسعه داده شد و هدف از ساخت آن ارسال نخستین فضانورد به ماه بود. چهار نمونه از آن ساخته شد که پرواز هر چهار نمونه با شکست مواجه شد و در نهایت پروژه در سال ۱۹۷۶ لغو شد
• ساترن ۵ طی برنامه آپولو محموله هایی از قبیل سفینه فرماندهی و خدمات آپولو و ماه نشین را که همگی وزنی معادل ۴۵ تن را داشتند حمل کرد. [ ۳] [ ۴] البته اگر وزن مرحله سوم موشک و وزن سوختی که برای قرار دادن سفینه در مدار زمین استفاده شده است را محاسبه کنیم. ساترن ۵ ، ۱۴۰ تن محموله را به مدار نزدیک زمین منتقل کرد. [ ۵] آخرین پرتاب ساترن ۵ مربوط به قرار دادن ایستگاه فضایی اسکای لب در فضا بود که محموله هایی با وزن ۷۷/۱۱۱ تن را فضا ارسال کرد.
• شاتل فضایی در مأموریت اس تی اس 93[ ۶] که حامل تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا[ ۷] به وزن ۲۲/۷۵۳ تن بود به فضا ارسال کرد هرچند شاتل فضایی و محموله های بار روی هم می توانستند تا ۱۲۲/۷۵۳ تن وزن داشته باشند
• پرتابگر انرگیا پرتابگر ساخت شرکت موشکی اس پی کارالیوف و صنایع فضایی انرگیا بود که برای انتقال محموله هایی با وزن ۱۰۵ تن به مدار نزدیک زمین توسعه داده شده بود. [ ۸] پرتابگر انرگیا قبل بازنشستگی دو پرواز را انجام داد؛ که پرواز اول در هنگام قرار دادن محموله ای به وزن ۸۰ تن در مدار زمین با مشکل مواجه شد و مأموریت ناموفق بود. در پرواز دوم شاتل فضایی بوران را با موفقیت به مدار نزدیک زمین ارسال کرد. [ ۹]
• پرتابگر فالکون هوی که تخمین زده شده است توان ارسال محموله هایی با وزن۵۷ تن را به مدار نزدیک زمین را دارد البته در صورتی که تمام سوخت مصرف شود و بوسترها بازیابی نشوند می تواند تا ۶۳/۸ تن را حمل کند. [ ۱۰] [ الف] این پرتابگر یک پروازهای آزمایشی را در ژوئن ۲۰۱۹ برای وزارت دفاع آمریکا انجام داد. اما نخستین پرواز فالکون هوی در ۶ فوریه ۲۰۱۸ انجام شد که خودروی شخصی ایلان ماسک به وزن ۱٬۲۵۰ کیلوگرم ( ۲٬۷۶۰ پوند ) را در مدار خورشید قرار داد. [ ۱۳] [ ۱۴] از آنجا که این وسیله نقلیه عملیاتی است، اما هنوز هیچ اثری از بارگیری بیش از ۵۰ تن در آن دیده نمی شود.