پرت اند ویتنی تی اف۳۰ موتور توربوفن از نوع low - bypass بدون پس سوز بود که توسط شرکت پرت و ویتنی برای استفاده در جنگنده اف - ۶ میسایلیر طراحی شد؛ ولی پروژه ساخت این جنگنده لغو شد و شرکت پرت اند ویتنی قابلیت حالت پس سوز را برای رسیدن به سرعت زبرصوت به این موتور اضافه کرد تا اولین موتور توربوفن دارای حالت پس سوز شود. از این موتور در جنگندهٔ جنرال داینمیکس اف - ۱۱۱ و نخستین سری از جنگندهٔ اف - ۱۴ تام کت استفاده شد و مدل بدون پس سوز آن نیز در جنگندهٔ حمله به زمین ای - ۷ کرسر ۲ به کار رفت. خط تولید این موتور در سال ۱۹۸۶ متوقف شد.
در سال ۱۹۵۸ شرکت هواپیماسازی داگلاس پیشنهاد یک موتور کوچک را داد تا یک هواپیمای مسافربری چهارموتوره و جدید را طراحی و تولید کنند. قرار بود که این هواپیما از داگلاس دی سی - ۸ کوچکتر باشد. شرکت داگلاس تصمیم گرفت از موتورهای توربوفن استفاده کند که هم بازدهٔ بالاتری داشتند و هم مصرف سوخت کمتری نسبت به یک موتور توربوجت داشتند. شرکت پرت اند ویتنی یک نیم اندازه از موتور تازه ساختش به نام پرت اند ویتنی جی تی۸دی را با نام پرت اند ویتنی جی۵۲ پیشنهاد کرد تا با این روش یک موتور با نصف قدرت موتور نامبرده تولید بشود. توسعهٔ این طراحی در سال ۱۹۵۹ آغاز شد. [ ۱] و از هستهٔ موتور جی تی۸ استفاده شد. [ ۲] داگلاس قصد داشت با محصول جدید خود، به رقابت بوئینگ ۷۲۷ برود که تازه به بازار معرفی شده بود. [ ۳] بدین تریتب موتور تی اف۳۰ ساخته شد. در سال ۱۹۶۰ نیروی دریایی آمریکا موتور تی اف۳۰پی۱ را برای داگلاس اف۶دی میسایلیر برگزید ولی پروژه در سال ۱۹۶۱ لغو شد. [ ۴] درهرصورت نیروی هوایی آمریکا این موتور را برای هواپیمای جنرال داینمیکس اف - ۱۱۱ خود برگزید. [ ۵]
اف - ۱۱۱ آردوارک از این موتور بهره می برده است. این موتور در بخش ورودی هوای هواپیما ( اینلِت ) با این بدنه ناسازگاری داشته است. دلیل ناسازگاری این بود که ورودی هوای موتور، عقب تر از تلاطم جریان هوای ایجاد شده توسط بال نصب شده بودند. این موضوع باعث می شد که هوا به خوبی به موتور نرسد. در مدل های جدیدتر از اف - ۱۱۱ ورودی هوا دوباره طراحی شد و همچنین از مدل قوی تری از موتور تی اف۳۰ بهره بردند.
در سال ۱۹۶۴، نیروی دریایی آمریکا تصمیم گرفت تا ای - ۴ اسکای هاوک را بازنشسته کند. بعد از مقایسه ها، هواپیمای ای - ۷ کرسر رقبا را شکست داده و بعنوان هواپیمای جایگزین برگزیده شد. [ ۶] در آغاز تصمیم گرفتند تا آن را با موتور تی اف - ۳۰ تولید کنند ولی پس از مقایسهٔ این موتور با موتور قوی تری به نام تی اف۴۱، این هواپیما با یک عدد موتور تی اف - ۴۱ بدون پس سوز تولید شد. از آنجایی که اسکای هاوک یک هواپیمای پشتیبانی نزدیک بود، نیازی به پس سوز نداشته است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۹۵۸ شرکت هواپیماسازی داگلاس پیشنهاد یک موتور کوچک را داد تا یک هواپیمای مسافربری چهارموتوره و جدید را طراحی و تولید کنند. قرار بود که این هواپیما از داگلاس دی سی - ۸ کوچکتر باشد. شرکت داگلاس تصمیم گرفت از موتورهای توربوفن استفاده کند که هم بازدهٔ بالاتری داشتند و هم مصرف سوخت کمتری نسبت به یک موتور توربوجت داشتند. شرکت پرت اند ویتنی یک نیم اندازه از موتور تازه ساختش به نام پرت اند ویتنی جی تی۸دی را با نام پرت اند ویتنی جی۵۲ پیشنهاد کرد تا با این روش یک موتور با نصف قدرت موتور نامبرده تولید بشود. توسعهٔ این طراحی در سال ۱۹۵۹ آغاز شد. [ ۱] و از هستهٔ موتور جی تی۸ استفاده شد. [ ۲] داگلاس قصد داشت با محصول جدید خود، به رقابت بوئینگ ۷۲۷ برود که تازه به بازار معرفی شده بود. [ ۳] بدین تریتب موتور تی اف۳۰ ساخته شد. در سال ۱۹۶۰ نیروی دریایی آمریکا موتور تی اف۳۰پی۱ را برای داگلاس اف۶دی میسایلیر برگزید ولی پروژه در سال ۱۹۶۱ لغو شد. [ ۴] درهرصورت نیروی هوایی آمریکا این موتور را برای هواپیمای جنرال داینمیکس اف - ۱۱۱ خود برگزید. [ ۵]
اف - ۱۱۱ آردوارک از این موتور بهره می برده است. این موتور در بخش ورودی هوای هواپیما ( اینلِت ) با این بدنه ناسازگاری داشته است. دلیل ناسازگاری این بود که ورودی هوای موتور، عقب تر از تلاطم جریان هوای ایجاد شده توسط بال نصب شده بودند. این موضوع باعث می شد که هوا به خوبی به موتور نرسد. در مدل های جدیدتر از اف - ۱۱۱ ورودی هوا دوباره طراحی شد و همچنین از مدل قوی تری از موتور تی اف۳۰ بهره بردند.
در سال ۱۹۶۴، نیروی دریایی آمریکا تصمیم گرفت تا ای - ۴ اسکای هاوک را بازنشسته کند. بعد از مقایسه ها، هواپیمای ای - ۷ کرسر رقبا را شکست داده و بعنوان هواپیمای جایگزین برگزیده شد. [ ۶] در آغاز تصمیم گرفتند تا آن را با موتور تی اف - ۳۰ تولید کنند ولی پس از مقایسهٔ این موتور با موتور قوی تری به نام تی اف۴۱، این هواپیما با یک عدد موتور تی اف - ۴۱ بدون پس سوز تولید شد. از آنجایی که اسکای هاوک یک هواپیمای پشتیبانی نزدیک بود، نیازی به پس سوز نداشته است.
wiki: پرت اند ویتنی تی اف۳۰