پرباله

لغت نامه دهخدا

پرباله. [ پ َل َ / ل ِ ] ( اِ ) پربار. پربال. رجوع به پربار شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- خان. تابستانی.۲- بالاخانه غرفه .

پیشنهاد کاربران

بپرس