پرایتور

مسئولیت های قضائی در روم داشتند، و همچنین می توانستند ارتش های ایالتی را هدایت کرده و دادگاه ها را ریاست نمایند. معمولاً آنان به همراه کنسول ها در مجمع چنتوراتا کاندیدا می شدند. پس از آنکه انتخاب می شدند، به آنان از سوی مجمع، ایمپریوم∗ یا «اقتدار عالیه» اعطا می شد. در غیاب دو کنسول از شهر، پرایتورِ شهریْ روم را اداره، و نشست سنا و دیگر مجامع رومی را ریاست می کرد. تا زمانی که پرایتورها دارای ایمپریوم یا «اقتدار عالیه» بودند، می توانستند یک ارتش را فرماندهی کنند.