پراگرسیو راک ( به انگلیسی: Progressive rock ) ، که با نام پراگ راک یا پراگ نیز شناخته می شود، زیر شاخه ای[ ۲] از راک است که در اواسط دههٔ ۱۹۶۰ و اواخر دههٔ ۱۹۷۰ در بریتانیا شکل گرفت و در کشورهای آلمان، ایتالیا و فرانسه توسعه یافت. این سبک توسعه یافتهٔ سایکدلیک راک بوده و از آن سرچشمه گرفته است، و همانند آرت راک، تلاش می کند ارزش های هنری و اعتبار موسیقی راک را ارتقا دهد. [ ۳] گروه های موسیقی تک آهنگِ پاپِ کوتاه را به سودِ تنظیم آهنگ و تکنیک های ترکیبیِ مرتبط تر با جاز یا موسیقی کلاسیک رها کردند تا به موسیقی راک همان سطح از پیچیدگی و پیشرفت و اهمیت موسیقی را ببخشند. [ ۴] آهنگ ها با مجموعه آهنگ هایی جایگزین شدند که اغلب ۲۰ تا ۴۰ دقیقه زمان داشتند و شامل تأثیرات سمفونی، زمینه موسیقی گسترش یافته، فضای خیالی، متن ترانه و ارکستراسیون پیچیده بودند. منتقدان موسیقی، که اغلب مفاهیم راک را «دهان پر کن» و آوا را «افراطی» می خوانند[ ۵] ، با این سبک دشمنی داشته یا تماماً آن را رد می کنند. [ ۶]
پراگرسیو راک سراسر دههٔ ۱۹۷۰، به ویژه اواسط این دهه شاهد محبوبیت بسیار زیادی بود. گروه های موسیقی چون جترو تال، مودی بلوز، پینک فلوید، یس، کینگ کریمسون، جنسیس و امرسون، لیک اند پالمر ( ئی ال پی ) از گروه های موسیقی بسیار تأثیرگذار این سبک بودند. هر چند گروه های اغلب تأثیرگذارِ دیگری هم بودند که موفقیت تجاری کمتری به دست آوردند. محبوبیت این سبک در نیمهٔ دوم همان دهه کمرنگ شد. این گونه برداشت می شود که رشد پانک راک علت کمرنگ شدن محبوبیت این سبک باشد، اگر چه در واقعیت عوامل دیگری هم دست داشتند. [ ۷] گروه های پراگرسیو راک در دههٔ ۱۹۸۰ هم با تغییر ترکیب و ساختارهای جمع و جور ترانه موفقیت تجاری خوبی به دست آوردند.
این سبک در دههٔ ۱۹۶۰ رشد کرد که دههٔ اسپیس راکِ پینک فلوید و گروه های موسیقی تجربیِ راک کلاسیک مانند مودی بلوز، پروکل هارم و نایس بود. دوران طلایی بیشتر گروه های موسیقی برجستهٔ دههٔ ۱۹۷۰ این سبک به «سمفونی پراگ» ختم می شود، که در آن ارکستراسیون کلاسیک و تکنیک های ترکیبی با موسیقی راک رواج یافتند. زیرسبک های دیگری هم هستند، نئو پراگرسیو راک دههٔ ۱۹۸۰ که بیشتر از همه در دسترس است، کنتربری سین دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ که متأثر از جاز است، و جنبشِ راک در اپوزیسیون که تجربی و سیاسی ترین سبک اواخر دههٔ ۱۹۷۰ و به بعد است. [ ۸] پراگرسیو راک سبک های تأثیر گرفته مانند کرت راک و پست - پانک دارد، همچنین با سبک های دیگر موسیقی راک ترکیب شده و زیرسبک هایی مانند نئو - کلاسیکال متال و پراگرسیو متال را ساختند. سبکی دیگر در قرن ۲۱ به وجود آمده که از پراگرسیو راک تأثیر گرفته و با نام نیو پراگ شناخته می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپراگرسیو راک سراسر دههٔ ۱۹۷۰، به ویژه اواسط این دهه شاهد محبوبیت بسیار زیادی بود. گروه های موسیقی چون جترو تال، مودی بلوز، پینک فلوید، یس، کینگ کریمسون، جنسیس و امرسون، لیک اند پالمر ( ئی ال پی ) از گروه های موسیقی بسیار تأثیرگذار این سبک بودند. هر چند گروه های اغلب تأثیرگذارِ دیگری هم بودند که موفقیت تجاری کمتری به دست آوردند. محبوبیت این سبک در نیمهٔ دوم همان دهه کمرنگ شد. این گونه برداشت می شود که رشد پانک راک علت کمرنگ شدن محبوبیت این سبک باشد، اگر چه در واقعیت عوامل دیگری هم دست داشتند. [ ۷] گروه های پراگرسیو راک در دههٔ ۱۹۸۰ هم با تغییر ترکیب و ساختارهای جمع و جور ترانه موفقیت تجاری خوبی به دست آوردند.
این سبک در دههٔ ۱۹۶۰ رشد کرد که دههٔ اسپیس راکِ پینک فلوید و گروه های موسیقی تجربیِ راک کلاسیک مانند مودی بلوز، پروکل هارم و نایس بود. دوران طلایی بیشتر گروه های موسیقی برجستهٔ دههٔ ۱۹۷۰ این سبک به «سمفونی پراگ» ختم می شود، که در آن ارکستراسیون کلاسیک و تکنیک های ترکیبی با موسیقی راک رواج یافتند. زیرسبک های دیگری هم هستند، نئو پراگرسیو راک دههٔ ۱۹۸۰ که بیشتر از همه در دسترس است، کنتربری سین دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ که متأثر از جاز است، و جنبشِ راک در اپوزیسیون که تجربی و سیاسی ترین سبک اواخر دههٔ ۱۹۷۰ و به بعد است. [ ۸] پراگرسیو راک سبک های تأثیر گرفته مانند کرت راک و پست - پانک دارد، همچنین با سبک های دیگر موسیقی راک ترکیب شده و زیرسبک هایی مانند نئو - کلاسیکال متال و پراگرسیو متال را ساختند. سبکی دیگر در قرن ۲۱ به وجود آمده که از پراگرسیو راک تأثیر گرفته و با نام نیو پراگ شناخته می شود.
wiki: پراگرسیو راک