پراکسیس ( به فرانسوی: Praxis ) به معنی جد و جهد طبیعی یا نفسانی ای است که منتهی به حصول نتیجه گردد. پراکسیس را به معنی کیفیت وجود نیز به کار برده اند و در این مورد از آن به ملکه یا عادت تعبیر می کنند. سارتر گوید: عمل کاشف وجود است، و موضوع بحث ما عمل ( پراکسیس ) است، از این جهت که سازنده تاریخ و مؤثر در آن است. لفظ Apraxie در اصطلاح روان شناسان به معنی کسی است که با وجود تندرستی، قادر به انجام اعمال عادی نباشد. [ ۱]
برنشتاین توجه به پراکسیس و عمل را عنصر مشترک در مکاتب فلسفی مهم معاصر معرفی می کند. [ ۲] معنای پراکسیس ( praxis ) در آثار ارسطو فعالیتی است که تنها در جامعه انسانی، واقعیت یافتنی است یعنی در جایی که زبان فراگرفته شده و بکاربسته می شود. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرنشتاین توجه به پراکسیس و عمل را عنصر مشترک در مکاتب فلسفی مهم معاصر معرفی می کند. [ ۲] معنای پراکسیس ( praxis ) در آثار ارسطو فعالیتی است که تنها در جامعه انسانی، واقعیت یافتنی است یعنی در جایی که زبان فراگرفته شده و بکاربسته می شود. [ ۳]
wiki: پراکسیس