پراوند

لغت نامه دهخدا

پراوند. [ پ َ وَ ] ( اِ ) چوبی ضخیم که بر پشت در نهند تا گشوده نشود. چوب گنده ای باشد که در پس در اندازندتا در گشوده نگردد. ( برهان ). دریواس. فدرنگ. شجار.فَردر. فردره. و ظاهراً این صورت مصحف پژاوند باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس