پراواستاتین ( به انگلیسی: Pravastatin ) که با نام تجاری Pravachol فروخته می شود، یک داروی از دسته استاتین ها است که برای پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی در افراد در معرض خطر و برای درمان چربی های غیرطبیعی استفاده می شود. [ ۳] باید همراه با تغییر رژیم غذایی، ورزش و کاهش وزن استفاده شود. شکل مصرفی این دارو خوراکی است. [ ۳]
عوارض جانبی رایج شامل درد مفاصل، اسهال، حالت تهوع، سردرد و دردهای عضلانی است. عوارض جانبی جدی ممکن است شامل رابدومیولیز، مشکلات کبدی و دیابت باشد. استفاده در دوران بارداری ممکن است به جنین آسیب برساند. مانند تمام استاتین ها، پراواستاتین با مهار HMG - CoA ردوکتاز، آنزیمی که در کبد یافت می شود و در تولید کلسترول نقش دارد، عمل می کند. [ ۳]
پراواستاتین در سال ۱۹۸۰ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۸۹ برای استفاده پزشکی تأیید شد. [ ۴] این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد. [ ۵] این دارو به عنوان یک داروی ژنریک در دسترس است. در سال ۲۰۱۹، با بیش از ۲۰ میلیون نسخه، سی و دومین داروی رایج در ایالات متحده بود. [ ۶] [ ۷]
برخی داروهایی که نباید با پراواستاتین مصرف شوند در زیر فهرست شده اند. باید توجه داشت که همه تداخلات تنها به موارد زیر خلاص نمی شود:[ ۸] [ ۹]
• سایمتیدین ( Tagamet )
• کلشیسین ( Colcrys )
• سیکلوسپورین ( Neoral, Sandimmune )
• کتوکونازول ( Nizoral )
• داروهای کاهش دهنده کلسترول اضافی مانند: فنوفیبرات ( Tricor ) ، جمفیبروزیل ( Lopid ) ، کلستیرامین ( Questran, Questran Light, Cholybar ) و نیاسین ( نیکوتینیک اسید، Niacor, Niaspan ) .
• مهارکننده های خاص پروتئاز HIV مانند: لوپیناویر و ریتوناویر ( Kaletra ) و ریتوناویر ( Norvir ) مصرف شده با داروناویر ( Prezista ) و اسپیرونولاکتون ( Aldactone ) .
ترکیب فنوفیبرات با پراواستاتین برای استفاده در اتحادیه اروپا تأیید شده است. [ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعوارض جانبی رایج شامل درد مفاصل، اسهال، حالت تهوع، سردرد و دردهای عضلانی است. عوارض جانبی جدی ممکن است شامل رابدومیولیز، مشکلات کبدی و دیابت باشد. استفاده در دوران بارداری ممکن است به جنین آسیب برساند. مانند تمام استاتین ها، پراواستاتین با مهار HMG - CoA ردوکتاز، آنزیمی که در کبد یافت می شود و در تولید کلسترول نقش دارد، عمل می کند. [ ۳]
پراواستاتین در سال ۱۹۸۰ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۸۹ برای استفاده پزشکی تأیید شد. [ ۴] این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد. [ ۵] این دارو به عنوان یک داروی ژنریک در دسترس است. در سال ۲۰۱۹، با بیش از ۲۰ میلیون نسخه، سی و دومین داروی رایج در ایالات متحده بود. [ ۶] [ ۷]
برخی داروهایی که نباید با پراواستاتین مصرف شوند در زیر فهرست شده اند. باید توجه داشت که همه تداخلات تنها به موارد زیر خلاص نمی شود:[ ۸] [ ۹]
• سایمتیدین ( Tagamet )
• کلشیسین ( Colcrys )
• سیکلوسپورین ( Neoral, Sandimmune )
• کتوکونازول ( Nizoral )
• داروهای کاهش دهنده کلسترول اضافی مانند: فنوفیبرات ( Tricor ) ، جمفیبروزیل ( Lopid ) ، کلستیرامین ( Questran, Questran Light, Cholybar ) و نیاسین ( نیکوتینیک اسید، Niacor, Niaspan ) .
• مهارکننده های خاص پروتئاز HIV مانند: لوپیناویر و ریتوناویر ( Kaletra ) و ریتوناویر ( Norvir ) مصرف شده با داروناویر ( Prezista ) و اسپیرونولاکتون ( Aldactone ) .
ترکیب فنوفیبرات با پراواستاتین برای استفاده در اتحادیه اروپا تأیید شده است. [ ۱۰]
wiki: پراواستاتین