پُرانگشتی یا پلی داکتیلی ( به انگلیسی: Polydactyly ) نوعی بیماری مادرزادی است که در آن فرد بیمار بیش از پنج انگشت در هر دست یا پا دارد. این بیماری از شایع ترین بیماری های مادرزادی است. به طور میانگین در هر ۵۰۰ نوزاد متولد شده٫ ۱ نوزاد مبتلا به پلی داکتیلی است. پلی داکتیلی به شکل های گوناگونی ظاهر می شود. ممکن است این بیماری با دیگر ناهنجاری های مادرزادی مانند بیماری های قلبی و خونی همراه باشد.
• یک برجستگی کوچک انگشت مانند در کنار دست
• یک انگشت اضافه که در انتها پهن بوده و دو ناخن دارد
• یک انگشت اضافه که با پوستی نازک از کنار دست آویزان است
• یک دست با ظاهر معمولی با یک شست و پنج انگشت دیگر
انگشت اضافه در بیشتر موارد کنار انگشت کوچک دست رو به بیرون قرار دارد. در بعضی موارد انگشت اضافه در طرف انگشت شست است. به ندرت اتفاق می افتد که انگشت اضافه بین انگشتان میانی قرار داشته باشد.
انگشت اضافه به شکل های متفاوتی ظاهر می شود. این انگشت می تواند پوستی یا گوشتی باشد؛ و حتی یک یا چند بند استخوانی داشته باشد. در بعضی موارد استخوان های آن به استخوان های کف دست متصل است. گاهی انگشت در انتها دو شاخه می شود و دو انگشت به وجود می آورد.
پرانگشتی در بیش تر موارد بدون زمینه خانوادگی رخ می دهد اما گاهی ارثی است. در زمان جنینی دست ها و پاها به شکل یک پارو بوده و هنگام به وجود آمدن انگشتان٫شکاف هایی در آن ایجاد می شود و انگشتان ساخته می شوند. برخی اوقات شکاف ها به درستی ایجاد نمی شوند و نتیجه آن به هم چسبیدن انگشتان است که به آن سین داکتیلی می گویند. در بعضی اوقات تعداد شکاف ها در هر دست یا در هر پا از چهار تا بیشتر می شوند و بیش از پنج انگشت تشکیل می شود. ممکن است پلی داکتیلی و سین داکتیلی باهم اتفاق می افتند. در موارد با توارث ژنتیکی که به صورت اتوزوم غالب به ارث می رسند به علت گسترش توالی های سه نوکلئوتیدی در انتهای ژن های HOXA۱۳ و HOXD۱۳ به صورت کسب عملکرد با ایجا یک قطعه پلی آلانین می باشند. [ ۱]
بهترین روش خارج کردن انگشت اضافه٫عمل جراحی توسط پزشک است. در صورتی که انگشت اضافه میان سایر انگشتان باشد بهتر است عمل جراحی در سن شش ماهگی انجام شود. وقتی انگشت اضافه در کنار انگشت کوچک رو به بیرون قرار داشته باشد بهتر است عمل جراحی در سن یک سالگی انجام شود؛ و وقتی انگشت اضافه در طرف شست قرار داشته باشد بهترین زمان برای عمل جراحی آن یک و نیم سالگی است. در هر صورت عمل جراحی باید قبل از پنج سالگی انجام شود. جدا کردن انگشت اضافه با بستن نخ ممکن است موجب خونریزی های شدید شود و باید از انجام آن خودداری کرد. پس از تولد نوزادان مبتلا به این بیماری به دلیل احتمال همراهی این بیماری با سایر بیماری های مادرزادی٫نوزاد باید توسط پزشک معاینه کلی شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• یک برجستگی کوچک انگشت مانند در کنار دست
• یک انگشت اضافه که در انتها پهن بوده و دو ناخن دارد
• یک انگشت اضافه که با پوستی نازک از کنار دست آویزان است
• یک دست با ظاهر معمولی با یک شست و پنج انگشت دیگر
انگشت اضافه در بیشتر موارد کنار انگشت کوچک دست رو به بیرون قرار دارد. در بعضی موارد انگشت اضافه در طرف انگشت شست است. به ندرت اتفاق می افتد که انگشت اضافه بین انگشتان میانی قرار داشته باشد.
انگشت اضافه به شکل های متفاوتی ظاهر می شود. این انگشت می تواند پوستی یا گوشتی باشد؛ و حتی یک یا چند بند استخوانی داشته باشد. در بعضی موارد استخوان های آن به استخوان های کف دست متصل است. گاهی انگشت در انتها دو شاخه می شود و دو انگشت به وجود می آورد.
پرانگشتی در بیش تر موارد بدون زمینه خانوادگی رخ می دهد اما گاهی ارثی است. در زمان جنینی دست ها و پاها به شکل یک پارو بوده و هنگام به وجود آمدن انگشتان٫شکاف هایی در آن ایجاد می شود و انگشتان ساخته می شوند. برخی اوقات شکاف ها به درستی ایجاد نمی شوند و نتیجه آن به هم چسبیدن انگشتان است که به آن سین داکتیلی می گویند. در بعضی اوقات تعداد شکاف ها در هر دست یا در هر پا از چهار تا بیشتر می شوند و بیش از پنج انگشت تشکیل می شود. ممکن است پلی داکتیلی و سین داکتیلی باهم اتفاق می افتند. در موارد با توارث ژنتیکی که به صورت اتوزوم غالب به ارث می رسند به علت گسترش توالی های سه نوکلئوتیدی در انتهای ژن های HOXA۱۳ و HOXD۱۳ به صورت کسب عملکرد با ایجا یک قطعه پلی آلانین می باشند. [ ۱]
بهترین روش خارج کردن انگشت اضافه٫عمل جراحی توسط پزشک است. در صورتی که انگشت اضافه میان سایر انگشتان باشد بهتر است عمل جراحی در سن شش ماهگی انجام شود. وقتی انگشت اضافه در کنار انگشت کوچک رو به بیرون قرار داشته باشد بهتر است عمل جراحی در سن یک سالگی انجام شود؛ و وقتی انگشت اضافه در طرف شست قرار داشته باشد بهترین زمان برای عمل جراحی آن یک و نیم سالگی است. در هر صورت عمل جراحی باید قبل از پنج سالگی انجام شود. جدا کردن انگشت اضافه با بستن نخ ممکن است موجب خونریزی های شدید شود و باید از انجام آن خودداری کرد. پس از تولد نوزادان مبتلا به این بیماری به دلیل احتمال همراهی این بیماری با سایر بیماری های مادرزادی٫نوزاد باید توسط پزشک معاینه کلی شود.
wiki: پرانگشتی