پرانده

لغت نامه دهخدا

پرانده. [ پ ُ اَ دُ ه ْ ] ( ص مرکب ) پراندوه :
بگفت و دل و جان ازو برگرفت
پرانده همی ماند اندر شگفت.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پراندوه

پیشنهاد کاربران

بپرس