( پرآرزو ) پرآرزو. [ پ ُ ] ( ص مرکب ) سخت آرزومند : بمانم پر از درد و اندوه و خشم پر از آرزو دل ، پراز آب چشم.فردوسی.
( پرآرزو ) بسیارآرزومند، دارای آرزوی بسیار: کنون گر شاد و گر غمناک رفتم / دلی پرآرزو با خاک رفتم (عطار۱: ۲۰۲ ).
