پرارایی

پرآرایی. پرآرایی ( به انگلیسی: Preening ) یک رفتار نگهداری است که در پرندگان یافت می شود و شامل استفاده از نوک برای قرار دادن پرها، ریشک پرها از هم جدا شده، پرها تمیز و انگل های خارجی کنترل می شود. پرها به طور قابل توجهی به عایق بودن، ضدآب بودن و پرواز آیرودینامیک پرنده کمک می کنند و بنابراین برای بقای آن حیاتی هستند. به همین دلیل، پرندگان هر روز زمان قابل توجهی را صرف نگهداری از پرهای خود می کنند، در درجه نخست از طریق پرآرایی. چندین عمل رفتار پرآرایی را تشکیل می دهند. پرندگان پف می کنند و پرهای خود را تکان می دهند، که به «زیپ شدن دوباره» ریشه های پر که از قلاب باز شده اند کمک می کند. آنها با استفاده از نوک خود، روغن پرآرایی را از غده ای در پایه دم خود جمع آوری می کنند و این روغن را به پرهای خود پخش می کنند. آنها هر شاهپر را از طریق نوک خود می کشند و آن را از پایه تا نوک می چینند.
بلع آلاینده ها یا جانداران بیماری زا در دوران بارداری می تواند سبب مشکلاتی از آسیب کبد و کلیه تا ذات الریه و انتقال بیماری شود. زخم و عفونت می تواند سبب شکنجه زیاد در پرندگان قفسی شود، همان طور که یک پرنده با جفت قفس غالب یا تهاجمی محدود می شود.