پر گفتن. [ پ ُ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) بسیار گفتن. اِذراع. تذرّع. بسیار گفتن. سخن را بدرازا کشانیدن.- امثال : پر گفتن به قرآن خوش است .پرگوی دشمن کام است .
