پر ناله

لغت نامه دهخدا

پرناله. [ پ ُ ل َ / ل ِ ] ( ص مرکب ) پراَنین :
زمانی برق پرخنده زمانی رعد پرناله
چنان مادر ابر سوگ عروس سیزده ساله.
رودکی.
همی کوه پرناله و پرخروش
همی سنگ خارا برآمد بجوش.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پر آه پر انین .

پیشنهاد کاربران

بپرس