پر می

لغت نامه دهخدا

پرمی. [ ] ( اِخ ) نام محلی در کنار راه سلطان آباد و ملایر میان قلعه نو و زنگنه سفلی در 352600 گزی طهران.

پرمی. [ پ ُ م َ / م ِ ] ( ص مرکب ) پر از باده. || ( اِ مرکب ) نوعی از انگور باشد. ( برهان ).

گویش مازنی

/per mi/ پرموی و پشمالو

پیشنهاد کاربران

بپرس