پرشکستگی. [پ ُ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) ( راه... ) پر از پستی وبلندی. درشتناک. پردست انداز : سه راه نسخت کردند یکی بیابان از جانب دهستان سخت دشوار و بی آب و علف و دو بیشتر درشت و پرشکستگی. ( تاریخ بیهقی ).
