پر دهان

لغت نامه دهخدا

پردهان. [ پ ُ دَ ] ( ق مرکب ) ترجمه جمله عربی بملأفیه است :
زان پشت روزگار قوی گشت و این سخن
در روی روزگار بگویم به پر دهان.

اثیر اخسیکتی ( دیوان ص 259 ).

هی الدنیا تقول بملأفیه
حذار حذار من فتکی و بطشی ٔ.
( جهانگیری این کلمه را پروهان و با واو خوانده و از آن لغتی بمعنی آشکار ساخته است ).

با هم. دهان و زبان بملئ فیه : ( زوپشت روزگار قوی گشت و این سخن در روی روزگار بگویم پر دهان . ) (اثیر اخسیکتی )

قَپ

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید