پر باره

لغت نامه دهخدا

پرباره. [ پ َ رَ / رِ ] ( اِ ) رجوع به پربار شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- خان. تابستانی.۲- بالاخانه غرفه .

پیشنهاد کاربران

بپرس