پر از خود. [ پ ُ اَ خوَد / خُدْ ] ( ص مرکب ) متکبر. پرمدّعا. پراِدعا. مختال. مغرور. خودپسند. کله پرباد : تو از خود پری زان تهی میروی.سعدی.
( صفت ) ۱- آنکه دعاوی بسیار در بزرگی خود دارد سخت خود پسند پر از خود فضول بوالفضول پر مدعا پرافاده . ۲- پرگوی پر مشاجره .
