چنین هم پذیرفته او را سپار
تو بیداردل باش و به روزگار.
فردوسی.
|| حال . ( دانشنامه علائی ). مقابل پذیرا، محل. || مستجاب ( دعا ).- پذیرفته بودن ؛ تقبّل کرده بودن. بعهده گرفته بودن. برعهده گرفتن : چون زن حسن بن علی [ علیهماالسلام ] بیامد که حسن را زهر داده بود معاویه آنچه پذیرفته بود بدادش و در سِرّ بفرمود تا وی را بکشتند. ( مجمل التواریخ ). بسیار هدیه و سلاح از آن ِ غوریان که پذیرفته بودند تا قصد ایشان کرده نیاید پیش آوردند. ( تاریخ بیهقی ).
- پذیرفته شدن ( دعا، نیایش ) ؛ مستجاب شدن آن. درگیرشدن آن :
چو با داور آن رازها گفته شد
نیایش همانگه پذیرفته شد.
فردوسی.
- || قبول شدن. تصویب شدن.