[ویکی فقه] پذیرش ربوبیت خدا (قرآن). دگرگونی هایی که همواره در پدیده ها رخ می دهند، حاکی از آن است که خداوند لحظه به لحظه شئون پدیده ها را تدبیر می کند و همه تغییرات، کمالات و یا کاستی هایی که در پدیده ها به وجود می آید - و در کل، تکاملی که در سیر عمومی جهان آفرینش دنبال می شود - از اراده و ربوبیت پروردگار عالم سرچشمه می گیرد.
ربوبیت خدا بر هستی، ایجاب کننده پذیرش ربوبیت او از سوی انسان است: «قل اغیر الله ابغی ربـا وهو رب کل شیء ولا تکسب کل نفس الا علیها ولا تزر وازرة وزر اخری ثم الی ربکم مرجعکم فینبئکم بما کنتم فیه تختلفون»؛ بگو: «آیا غیر خدا، پروردگاری را بطلبم؛ در حالی که او پروردگار همه چیز است؟! هیچ کس، عمل (بدی) جز به زیان خودش، انجام نمی دهد و هیچ گنهکاری گناه دیگری را متحمل نمی شود؛ سپس بازگشت همه شما به سوی پروردگارتان است و شما را از آنچه در آن اختلاف داشتید، خبر خواهد داد».
← بیان تفسیری آیه
۱. ↑ انعام/سوره۶، آیه۱۶۴.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «پذیرش ربوبیت خدا».
...
ربوبیت خدا بر هستی، ایجاب کننده پذیرش ربوبیت او از سوی انسان است: «قل اغیر الله ابغی ربـا وهو رب کل شیء ولا تکسب کل نفس الا علیها ولا تزر وازرة وزر اخری ثم الی ربکم مرجعکم فینبئکم بما کنتم فیه تختلفون»؛ بگو: «آیا غیر خدا، پروردگاری را بطلبم؛ در حالی که او پروردگار همه چیز است؟! هیچ کس، عمل (بدی) جز به زیان خودش، انجام نمی دهد و هیچ گنهکاری گناه دیگری را متحمل نمی شود؛ سپس بازگشت همه شما به سوی پروردگارتان است و شما را از آنچه در آن اختلاف داشتید، خبر خواهد داد».
← بیان تفسیری آیه
۱. ↑ انعام/سوره۶، آیه۱۶۴.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «پذیرش ربوبیت خدا».
...
wikifeqh: پذیرش_ربوبیت_خدا_(قرآن)