پدیده لایدن فروست ( به غلط: لیدنفراست/لایدن فراست ) ( به انگلیسی: Leidenfrost effect ) که با نام جوش فیلم نیز شناخته می شود، یک پدیده است که زمانی رخ می دهد که یک مایع در نقطه ای قرار گیرد که بسیار بالاتر از نقطه جوش آن مایع است. در این هنگام لایه ای از بخار مایع دور مایع را فرا می گیرد و به علت پایین بودن رسانایی گرمایی گاز، مایع از جوشش سریع حفاظت می شود. این پدیده معمولاً در پخت وپز دیده می شود. اگر دمای ماهی تابه بیشتر از نقطه لایدن فروست، که تقریباً ۱۹۳ درجه سانتی گراد ( ۳۷۹ درجه فارنهایت ) برای آب است، باشد این پدیده رخ می دهد. این پدیده همچنین عامل حرکت سریع ( و عدم تبخیر سریع ) نیتروژن مایع هنگام ریختن روی زمین است. از این پدیده نیز جهت انجام کارهای محیرالعقول مثلاً دست زدن با انگشت خیس به سرب مذاب به کار می رود. [ ۱] این پدیده به نام یوهان گوتلوب لایدن فروست نامگذاری شده است. این فرد در سال ۱۷۵۶ این پدیده را بررسی نمود.
این اثر را می توان در هنگام پاشیدن قطره های آب بر روی یک ظرف در زمان های مختلف با گرم شدن مشاهده کرد. در ابتدا، چون دمای ظرف کاملاً زیر ۱۰۰ درجه سانتی گراد ( ۲۱۲ درجه فارنهایت ) است، آب صاف شده و به آرامی تبخیر می شود، یا اگر دمای ظرف خیلی کمتر از ۱۰۰ درجه سانتی گراد ( ۲۱۲ درجه فارنهایت ) باشد، آب مایع می ماند. همان طور که دمای ظرف از ۱۰۰ درجه سانتیگراد ( ۲۱۲ درجه فارنهایت ) بالاتر می رود، قطره آب هنگام لمس ظرف صدا می کند و این قطرات به سرعت تبخیر می شوند. بعداً، با افزایش دما از نقطه لایدن فروست، اثر لایدن فروست وارد عمل می شود. در تماس با تابه، قطرات آب به صورت گلوله های کوچک آب درآمده و اطراف آن شکاف می خورند، که مدت زمان آن بسیار بیشتر از زمانی است که دمای ظرف کمتر بود. این اثر تا زمانی که دمای بسیار بالاتر باعث تبخیر سریع قطرات بعدی آب شود و باعث ایجاد این اثر شود، کار می کند.
این بدان دلیل است که در دمای بالاتر از نقطه لایدن فروست، قسمت پایینی قطره آب در اثر تماس با دیگ داغ بخار می شود. گاز حاصل، بقیه قطرات آب را دقیقاً بالای آن معلق می کند و از تماس مستقیم بیشتر آب مایع با دیگ داغ جلوگیری می کند. از آنجا که هدایت گرمایی بخار نسبت به ظرف فلزی بسیار ضعیف تر است، انتقال حرارت بیشتر بین ظرف و قطره به طرز چشمگیری کند می شود. این همچنین منجر به لغزیدن قطره دور ظرف درست روی لایه گاز زیر آن می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین اثر را می توان در هنگام پاشیدن قطره های آب بر روی یک ظرف در زمان های مختلف با گرم شدن مشاهده کرد. در ابتدا، چون دمای ظرف کاملاً زیر ۱۰۰ درجه سانتی گراد ( ۲۱۲ درجه فارنهایت ) است، آب صاف شده و به آرامی تبخیر می شود، یا اگر دمای ظرف خیلی کمتر از ۱۰۰ درجه سانتی گراد ( ۲۱۲ درجه فارنهایت ) باشد، آب مایع می ماند. همان طور که دمای ظرف از ۱۰۰ درجه سانتیگراد ( ۲۱۲ درجه فارنهایت ) بالاتر می رود، قطره آب هنگام لمس ظرف صدا می کند و این قطرات به سرعت تبخیر می شوند. بعداً، با افزایش دما از نقطه لایدن فروست، اثر لایدن فروست وارد عمل می شود. در تماس با تابه، قطرات آب به صورت گلوله های کوچک آب درآمده و اطراف آن شکاف می خورند، که مدت زمان آن بسیار بیشتر از زمانی است که دمای ظرف کمتر بود. این اثر تا زمانی که دمای بسیار بالاتر باعث تبخیر سریع قطرات بعدی آب شود و باعث ایجاد این اثر شود، کار می کند.
این بدان دلیل است که در دمای بالاتر از نقطه لایدن فروست، قسمت پایینی قطره آب در اثر تماس با دیگ داغ بخار می شود. گاز حاصل، بقیه قطرات آب را دقیقاً بالای آن معلق می کند و از تماس مستقیم بیشتر آب مایع با دیگ داغ جلوگیری می کند. از آنجا که هدایت گرمایی بخار نسبت به ظرف فلزی بسیار ضعیف تر است، انتقال حرارت بیشتر بین ظرف و قطره به طرز چشمگیری کند می شود. این همچنین منجر به لغزیدن قطره دور ظرف درست روی لایه گاز زیر آن می شود.
wiki: پدیده لایدن فروست