پدرو پائز

پدرو پائز ایی جارامیلو، S. J. ( Pedro Páez y Jaramillo ) ( زادهٔ ۱۵۶۴ – درگذشتهٔ ۲۲ مه ۱۶۲۲ ) ، مبلغ مذهبی یسوعی اهل اسپانیا در اتیوپی بود. بیشتر متخصصین اتیوپی، پائز را موثرترین مبلغ مذهبی کاتولیک در اتیوپی می دانند. باور براین است که او نخست اروپایی بوده که در ۲۱ آوریل ۱۶۱۸، از سرچشمه نیل آبی دیدار نموده و آنرا توصیف نموده است.
کتاب دو - جلدی پائز تحت عنوان تاریخ اتیوپی ( História da Ethiópia ) از جانب دانشمندان تاریخ اتیوپی به عنوان یکی از باارزش ترین و صحیح ترین کارها در مورد امپراتوری اتیوپی و تاریخ آن ( آنگونه که توسط منابع محلی بیان شده اند ) ، الی زمان خود وی، دانسته می شود. به ویژه اینکه، علی رغم سنت دیرینه حفظ اسناد در کلیسای ارتدکس توحیدی اتیوپی و گردآوری منظم رویدادنامه های امپراتوری، بیشتر کارهای نویسندگان محلی طی سال ها جنگ متناوب مفقود شده اند یا اینکه دانشمندان معاصر از موجودیت آنها اطلاعی ندارند.
پائز در ۱۵۶۴ میلادی در دهکده اولمیدا دی لا سیبولا ( حالا، اولمیدا دی لاس فیونتیس ) در نزدیکی مادرید که تا اوت همان سال یکی از آبادی های شهر الکالا د انارس بود، زاده شد. او شانزده سال قبل از اتحاد پادشاهی های اسپانیا و پرتغال ( ۱۵۸۰ – ۱۶۴۰ میلادی ) متولد شد؛ این اتحاد می توانست محدوده فعالیت تبلیغ مذهبی پائز را تعیین کند. هنگام جوانی، او در یک کالج یسوعی در بیلمونتی، کوئنکا آموزش دید. برای مدت های طولانی تصور بر این بود که او پس از کالج یسوعی وارد دانشگاه کویمبرا شده است، اما مطالعات تازه نشان داده است که او تحصیلات عالی خود را در دانشگاه آلکالا به اتمام رساند. تقریباً در همین زمان، او وارد انجمن عیسی شد و بعدتر به درجه کشیش رسید.
با حفظ پیمان مذهبی خود به عنوان یک یسوعی، پائز برای خدمت در هند شرقی خود را پیشکش کرد و در ۱۵۸۸ میلادی به گوا ( در آن زمان بخشی از هند پرتغال بود ) فرستاده شد و در آنجا او در کالج سنت پل که توسط یسوعی های آن شهر اداره می گردید، مشغول خدمت شد. سال بعدی، شاه فلیپه دوم اسپانیا مستقیماً به برخی یسوعی ها دستور داد تا به اتیوپی رفته و با اعضای پایگاه تبلیغ مذهبی یسوعی که هنوز زنده بودند، ارتباط برقرار نمایند و همچنین تلاش نمایند تا در صورت امکان میان کلیسای ارتدکس توحیدی اتیوپی و کلیسای کاتولیک اتحاد برقرار کنند. با فرماندهی انتونیو دی مونتسیرات، هر دو نفر سفر به سوی اتوپی را آغاز کردند. با این حال، پس از رسیدن به یمن، آنها از سوی یک افسر بومی اتیوپی که به وی وظیفه سپرده شده بود تا آنها را در این مأموریت همراهی نماید، فریب داده شدند. آنها که از یک رئیس قبیله به رئیس قبیله دیگر تسلیم داده شدند، برای نزدیک به هفت سال از ۱۵۹۰ تا ۱۵۹۶ میلادی اسیر بودند و در این مدت او از زمان خود استفاده نموده و زبان عربی را فرا گرفت. در جریان این مدت او مجبور شد از بیابان های حضرموت و ربع الخالی سفر نمود و قهوه را در مخا امتحان کرد، احتمالاً نخستین اروپایی که این گونه شرایط را تجربه کرده بود. این دو نفر در نهایت پس از پرداخت سربهای آنها توسط یسوعی های گوا آزاد و به این شهر بازگشتند و مدتی را در آنجا برای بازیابی از گنه آزمون خود سپری نمودند. مونتسیرات متأسفانه هرگز سلامت خود را بازنیافت و در ۱۶۰۰ میلادی درگذشت.