در مسیحیت به مطالعه نویسندگان اولیه مسیحی که بسیاری از آنها به عنوان پدران کلیسا معروفند اصطلاحاً پدرشناسی ( Patristics ) گفته می شود. مطالعه آثار این بزرگان اولیه دینی نیز در حوزه پدرشناسی قرار دارد. اگر موضوع این مطالعه تنها در مورد شخصیت پدران کلیسا باشد و شامل بررسی نوشته های آنان نشود برای چنین موردی اصطلاحاً از واژه پدرشناخت ( Patrology ) استفاده می شود.
دوره پدران کلیسا را معمولاًُ از پایان دوران عهد جدید یا پایان دوره حواری ( حدود سال ۱۰۰ پس از میلاد ) آغاز می شود و به ۴۵۱ پس از میلاد ( تاریخ تشکیل شورای خالکیدون ) یا شورای دوم نیقیه در سده هشتم ختم می گردد.
پدران کلیسا بسته به زمان شان نسبت به شورای نیقیه به دو دسته پیشانیقیه ای و پسانیقیه ای تقسیم می شوند. تقسیم بر پایه لاتینی یا یونانی بودن متن ها هم رایج بوده است.
کلمنس رومی، ایگناتیوس انطاکی، پولیکارپ ازمیری، قدیس برنابا، یوستینوس شهید، کلمنس اسکندرانی، اوریگنس، ترتولیانوس و کوپریانوس جمعاً مشهور به پدران پیشانیقیه ای بودند که دانستن درباره آن ها و آثارشان مربوط به حوزه پدرشناسی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدوره پدران کلیسا را معمولاًُ از پایان دوران عهد جدید یا پایان دوره حواری ( حدود سال ۱۰۰ پس از میلاد ) آغاز می شود و به ۴۵۱ پس از میلاد ( تاریخ تشکیل شورای خالکیدون ) یا شورای دوم نیقیه در سده هشتم ختم می گردد.
پدران کلیسا بسته به زمان شان نسبت به شورای نیقیه به دو دسته پیشانیقیه ای و پسانیقیه ای تقسیم می شوند. تقسیم بر پایه لاتینی یا یونانی بودن متن ها هم رایج بوده است.
کلمنس رومی، ایگناتیوس انطاکی، پولیکارپ ازمیری، قدیس برنابا، یوستینوس شهید، کلمنس اسکندرانی، اوریگنس، ترتولیانوس و کوپریانوس جمعاً مشهور به پدران پیشانیقیه ای بودند که دانستن درباره آن ها و آثارشان مربوط به حوزه پدرشناسی است.
wiki: پدرشناسی