پدرام شهر. [پ ِ ش َ ] ( اِخ ) لقبی است که در شاهنامه به ایران داده اند؛ یعنی سرزمین خرم و نیکو و فرخنده : مهست آن سرافراز پدرام شهر که با داد او زهر شد پای زهر.
فردوسی.
فرهنگ فارسی
( صفت ) لقبی است که در شاهنامه بایران داده شده بعنی سرزمین خرم و نیکو و فرخنده : ( مهست آن سر افراز پدرام شهر که با داد او زهر شد پای زهر. ) ( فردوسی )
