پدر میهن ( به لاتین: Pater patriae ) یا به ندرت والدین میهن ( به لاتین: Parens patriae ) یک اصطلاح افتخاری لاتین است که به شخصی داده می شود که نیروی محرکه بنیانگذاری یک کشور، دولت یا ملت محسوب می شود. یک افتخار رومی به معنای "پدر میهن" بود که توسط سنا به قهرمانان و بعداً به امپراتوران اعطا شد. در حکومت های سلطنتی، پادشاه اغلب به عنوان «پدر/مادر ملت» یا پدرسالار برای هدایت خانواده اش در نظر گرفته می شد.
در آفریقای پسااستعماری، "پدر ملت" عنوانی بود که توسط بسیاری از رهبران هم برای اشاره به نقش آنها در جنبش استقلال به عنوان منبع مشروعیت و هم برای استفاده از نمادگرایی پدرانه به عنوان منبع محبوبیت مداوم استفاده می شد. [ ۱] در هفتادمین سالگرد تولد جوزف استالین در سال ۱۹۴۹، به دلیل تأسیس «دموکراسی خلقی» در کشورهای تحت اشغال اتحاد جماهیر شوروی پس از جنگ جهانی دوم، عنوان «پدر ملل» به او اعطا شد. [ ۲]
عنوان "پدر ملت" گاهی اوقات از نظر سیاسی مورد مناقشه قرار می گیرد. قانون اساسی ۱۹۷۲بنگلادش شیخ مجیب الرحمن را به عنوان "پدر ملت" اعلام کرد. [ ۳] طرحی در پارلمان اسلواکی برای معرفی آندری هلینکا رهبر جنجالی اسلواکی پیش از جنگ دوم به عنوان "پدر ملت" در سپتامبر ۲۰۰۷ به سختی شکست خورد. [ ۴]
پدر میهن عنوانی افتخاری رومی است. هیچ کس جز آنان که به روم باستان و منافع آن سود بزرگی رسانده بودند به این عنوان مفتخر نمی شدند. این نام افتخاری از سوی سنای روم داده می شد. مارکوس فوریوس کامیلوس و کوینتوس فابیوس ماکسیموس ( ملقب به معطل ) [ یادداشت ۱] به سبب شایستگی هایشان «اجداد»[ یادداشت ۲] نامیده شدند. همچنین لوکیوس کورنلیوس سولا و گایوس ماریوس نیز به سبب حفاظت از شهروندان، والدین ( parens ) یا پدر ( pater ) خوانده شدند. سیسرون هم پس از آنکه در طول مدت کنسولیاش در سال ۶۳ ق. م توطئه کاتیلینا را برملا ساخت به این عنوان مفتخر گشت. پس از وی، این عنوان به ژولیوس سزار و آگوستوس ( سال ۲ قبل از میلاد ) داده شد.
• مارکوس تولیوس سیسرو، ۶۳ قبل از میلاد
• گایوس ژولیوس سزار، ۴۵ ق. م
• آگوستوس، ۲ ق. م
• کالیگولا، ۳۷ بعد از میلاد
• کلودیوس، ۴۲
• نرو، ۵۵
• وسپاسیانوس، ۷۰
• تیتوس، ۷۹
• دومیتیانوس، ۸۱
• نروا، ۹۶
• ترایانوس، ۹۸
• هادریانوس، ۱۲۸
• آنتونینوس پیوس، ۱۳۹
• مارکوس آئورلیوس و لوکیوس وروس، ۱۶۶
• کومودوس، ۱۷۷
• سپتیمیوس سوروس، ۱۹۳
• کاراکالا، ۱۹۹
• ماکرینوس، ۲۱۷
• الاگابالوس، ۲۱۸
• الکساندر سوروس ۲۲۲
• گوردیانوس سوم، ۲۳۸
• پروبوس، ۲۷۶
• دیوکلتیانوس، ۲۸۴
• ماکسیمیانوس، ۲۸۶
• کنستانتین یکم، ۳۰۷
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر آفریقای پسااستعماری، "پدر ملت" عنوانی بود که توسط بسیاری از رهبران هم برای اشاره به نقش آنها در جنبش استقلال به عنوان منبع مشروعیت و هم برای استفاده از نمادگرایی پدرانه به عنوان منبع محبوبیت مداوم استفاده می شد. [ ۱] در هفتادمین سالگرد تولد جوزف استالین در سال ۱۹۴۹، به دلیل تأسیس «دموکراسی خلقی» در کشورهای تحت اشغال اتحاد جماهیر شوروی پس از جنگ جهانی دوم، عنوان «پدر ملل» به او اعطا شد. [ ۲]
عنوان "پدر ملت" گاهی اوقات از نظر سیاسی مورد مناقشه قرار می گیرد. قانون اساسی ۱۹۷۲بنگلادش شیخ مجیب الرحمن را به عنوان "پدر ملت" اعلام کرد. [ ۳] طرحی در پارلمان اسلواکی برای معرفی آندری هلینکا رهبر جنجالی اسلواکی پیش از جنگ دوم به عنوان "پدر ملت" در سپتامبر ۲۰۰۷ به سختی شکست خورد. [ ۴]
پدر میهن عنوانی افتخاری رومی است. هیچ کس جز آنان که به روم باستان و منافع آن سود بزرگی رسانده بودند به این عنوان مفتخر نمی شدند. این نام افتخاری از سوی سنای روم داده می شد. مارکوس فوریوس کامیلوس و کوینتوس فابیوس ماکسیموس ( ملقب به معطل ) [ یادداشت ۱] به سبب شایستگی هایشان «اجداد»[ یادداشت ۲] نامیده شدند. همچنین لوکیوس کورنلیوس سولا و گایوس ماریوس نیز به سبب حفاظت از شهروندان، والدین ( parens ) یا پدر ( pater ) خوانده شدند. سیسرون هم پس از آنکه در طول مدت کنسولیاش در سال ۶۳ ق. م توطئه کاتیلینا را برملا ساخت به این عنوان مفتخر گشت. پس از وی، این عنوان به ژولیوس سزار و آگوستوس ( سال ۲ قبل از میلاد ) داده شد.
• مارکوس تولیوس سیسرو، ۶۳ قبل از میلاد
• گایوس ژولیوس سزار، ۴۵ ق. م
• آگوستوس، ۲ ق. م
• کالیگولا، ۳۷ بعد از میلاد
• کلودیوس، ۴۲
• نرو، ۵۵
• وسپاسیانوس، ۷۰
• تیتوس، ۷۹
• دومیتیانوس، ۸۱
• نروا، ۹۶
• ترایانوس، ۹۸
• هادریانوس، ۱۲۸
• آنتونینوس پیوس، ۱۳۹
• مارکوس آئورلیوس و لوکیوس وروس، ۱۶۶
• کومودوس، ۱۷۷
• سپتیمیوس سوروس، ۱۹۳
• کاراکالا، ۱۹۹
• ماکرینوس، ۲۱۷
• الاگابالوس، ۲۱۸
• الکساندر سوروس ۲۲۲
• گوردیانوس سوم، ۲۳۸
• پروبوس، ۲۷۶
• دیوکلتیانوس، ۲۸۴
• ماکسیمیانوس، ۲۸۶
• کنستانتین یکم، ۳۰۷
wiki: پدر میهن