[ویکی فقه] یکی از موارد اختلاف بین شیعه و سنّی در موضوع مهدویّت، اختلاف در پدر حضرت مهدی است. شیعه ، با استناد به دلیل های فراوان ثابت کرده پدر حضرت مهدی (علیه السّلام)، امام حسن عسکری (علیه السّلام) است؛ در حالی که بیشتر اهل سنّت ، با بیان برخی روایات در این زمینه، بر این باورند که نام پدر مهدی عبد اللّه، هم نام پدر پیامبر اکرم (صلّی اللّه علیه وآله وسلّم) است.
دانشمندان شیعه، با حفظ امانت کامل، برخی از این احادیث را-هر چند صحیح نمی دانسته اند-بدون کم و کاست از کتاب های اهل سنّت نقل کرده اند؛ اما هرگز در این موضوع تردید به خود راه نداده اند. برخی از احادیثی که اهل سنّت با استناد به آن ها، چنین دیدگاهی را انتخاب کرده اند، بدین قرار است:
← دسته اول
هیچ یک از این احادیث، نمی تواند دلیلی محکم، بر ادعای کسانی باشد که نام پدر مهدی (علیه السّلام) را «عبد اللّه» دانسته اند. سند حدیث چهارم به اتفاق همۀ محدثان ضعیف است؛ زیرا یکی از راویان آن رشدین بن سعد است؛ یعنی همان « رشدین بن ابی رشدین » است که همۀ بزرگان اهل سنّت در علم رجال بر ضعف او اتفاق دارند. بدین ترتیب و بدون شک در چنین امر مهمّی، نمی توان سخن این گونه افراد را پذیرفت.سه حدیث نخستین، نیز نمی توانند حجّت و دلیل باشند؛ چون عبارت «نام پدرش نام پدر من است» را بزرگان و حافظان حدیث نقل نکرده اند و فقط جمله «نام او، نام من است» را همگان، بدون اضافه ای دیگر آورده اند؛ برخی از پژوهشگران اهل سنّت که روایت کنندگان از عاصم بن ابی النجود را بررسی کرده اند، به این مطلب تصریح کرده و گفته اند:«این اضافه در اصل حدیث نیست.»از طرف دیگر، هر سه حدیث، فقط به ابن مسعود، ختم می شود و حال آن که در مسند احمد در چند مورد، همین حدیث از ابن مسعود نقل شده که با جمله «نام او، نام من است»، پایان یافته است.
کلام ترمذی
ترمذی می گوید:«حدیث از علی (علیه السّلام) ، ابو سعید خدری، ام سلمه و ابو هریره، فقط با لفظ «نام او، نام من است» روایت شده است.» آن گاه-بعد از نقل حدیث ابن مسعود با این لفظ-می افزاید:«در این باب، از علی، ابو سعید، ام سلمه و ابو هریره روایت شده و این حدیث نیکو و صحیح است.»
کلام طبرانی
...
دانشمندان شیعه، با حفظ امانت کامل، برخی از این احادیث را-هر چند صحیح نمی دانسته اند-بدون کم و کاست از کتاب های اهل سنّت نقل کرده اند؛ اما هرگز در این موضوع تردید به خود راه نداده اند. برخی از احادیثی که اهل سنّت با استناد به آن ها، چنین دیدگاهی را انتخاب کرده اند، بدین قرار است:
← دسته اول
هیچ یک از این احادیث، نمی تواند دلیلی محکم، بر ادعای کسانی باشد که نام پدر مهدی (علیه السّلام) را «عبد اللّه» دانسته اند. سند حدیث چهارم به اتفاق همۀ محدثان ضعیف است؛ زیرا یکی از راویان آن رشدین بن سعد است؛ یعنی همان « رشدین بن ابی رشدین » است که همۀ بزرگان اهل سنّت در علم رجال بر ضعف او اتفاق دارند. بدین ترتیب و بدون شک در چنین امر مهمّی، نمی توان سخن این گونه افراد را پذیرفت.سه حدیث نخستین، نیز نمی توانند حجّت و دلیل باشند؛ چون عبارت «نام پدرش نام پدر من است» را بزرگان و حافظان حدیث نقل نکرده اند و فقط جمله «نام او، نام من است» را همگان، بدون اضافه ای دیگر آورده اند؛ برخی از پژوهشگران اهل سنّت که روایت کنندگان از عاصم بن ابی النجود را بررسی کرده اند، به این مطلب تصریح کرده و گفته اند:«این اضافه در اصل حدیث نیست.»از طرف دیگر، هر سه حدیث، فقط به ابن مسعود، ختم می شود و حال آن که در مسند احمد در چند مورد، همین حدیث از ابن مسعود نقل شده که با جمله «نام او، نام من است»، پایان یافته است.
کلام ترمذی
ترمذی می گوید:«حدیث از علی (علیه السّلام) ، ابو سعید خدری، ام سلمه و ابو هریره، فقط با لفظ «نام او، نام من است» روایت شده است.» آن گاه-بعد از نقل حدیث ابن مسعود با این لفظ-می افزاید:«در این باب، از علی، ابو سعید، ام سلمه و ابو هریره روایت شده و این حدیث نیکو و صحیح است.»
کلام طبرانی
...
wikifeqh: پدر_مهدی_و_اهل_سنّت
[ویکی فقه] پدر مهدی و اهل سنّت. یکی از موارد اختلاف بین شیعه و سنّی در موضوع مهدویّت، اختلاف در پدر حضرت مهدی است. شیعه ، با استناد به دلیل های فراوان ثابت کرده پدر حضرت مهدی (علیه السّلام)، امام حسن عسکری (علیه السّلام) است؛ در حالی که بیشتر اهل سنّت ، با بیان برخی روایات در این زمینه، بر این باورند که نام پدر مهدی عبد اللّه، هم نام پدر پیامبر اکرم (صلّی اللّه علیه وآله وسلّم) است.
دانشمندان شیعه، با حفظ امانت کامل، برخی از این احادیث را-هر چند صحیح نمی دانسته اند-بدون کم و کاست از کتاب های اهل سنّت نقل کرده اند؛ اما هرگز در این موضوع تردید به خود راه نداده اند. برخی از احادیثی که اهل سنّت با استناد به آن ها، چنین دیدگاهی را انتخاب کرده اند، بدین قرار است:
دانشمندان شیعه، با حفظ امانت کامل، برخی از این احادیث را-هر چند صحیح نمی دانسته اند-بدون کم و کاست از کتاب های اهل سنّت نقل کرده اند؛ اما هرگز در این موضوع تردید به خود راه نداده اند. برخی از احادیثی که اهل سنّت با استناد به آن ها، چنین دیدگاهی را انتخاب کرده اند، بدین قرار است: