پخچیده

لغت نامه دهخدا

پخچیده. [ پ َ دَ / دِ ] ( ن مف ) پهن. کوفته شده. پخش و برابر با زمین شده. پخچوده. پهن شده. پهن گردیده :
تیغت تن کوهسار انجیده
گرزت سر روزگار پخچیده.
سراج الدین راجی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پهن و کوفته شده پخش و برابر با زمین شده پخچوده .

فرهنگ عمید

۱. کوفته شده.
۲. پهن شده.

پیشنهاد کاربران

بپرس