پخن. [ پ َ خ َ ] ( اِ ) بانگ. ( فرهنگ اسدی ). آواز. || بانگ یخ بود [ کذا ] . عسجدی گوید ( کذا ) : من زارتر گریم همانا که اوخاموش گرید زار و من با پخن ( کذا ).( فرهنگ اسدی نسخه نخجوانی ).
