پخل

پُخْلی ( poxli ) : کثیف، شلخته، کِوِره، به کسی میگویند که چندش آور باشد

پَخُل به فتح پ و ضم خ و سکون ل در نهبندان خراسان جنوبی به معنی خراشیدن پوست بوسیله چنگال و ناخن گربه سانان و امثال آن را گویند .

پُخَل، در گویش شهرستان بهاباد برای جنس نامرغوب و اصطلاحا آشغال بکار می رود.

پَخَل، ریزه کاه و کُلش و خُرده ریزه های گیاهی
در گویش فارسی جیرفت

پَخَل، در گویش یزدی آشغال و جنس نامرغوب

پخل ؛ با کسره پ ، وفتحه خ : به معنی کاه وکلی که بعد از درو ویا برداشت خرمن وردن گندم وکاه به جا می ماند ومعمولا درشت تر از قطعات کاه است.