بینیی پخج بود و روئی زشت
چشمی از آتش و رخی ز انگشت.
سنائی.
ز زیر گرز تو دانی که چون جهد دشمن بچهره زرد و بتن پخج گشته چون دینار.
کمال اسماعیل.
- پخج شدن ؛ پخش شدن. لِه و با زمین یکسان شدن : یعنی فکند بپای پیلش
تا پخج شود میان میدان.
خاقانی.
- پخج کردن ؛ پخچ کردن. پخش کردن.لِه و با زمین یکسان کردن. برابر و مساوی کردن با : آن روی و ریش پرگه و پربلغم و خدو
همچون خبزدوئی که کنی زیر پای پخج.
لبیبی.
اگربر سر مرد زد در نبردسر و قامتش بر زمین پخج کرد.
عنصری.
و رجوع به پخچ شود.