پخته رای

لغت نامه دهخدا

پخته رای. [ پ ُ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) مجرّب. آزموده. فهمیده. عاقل. لبیب :
شنید این سخن مرد کارآزمای
کهن سال و پرورده و پخته رای.
سعدی ( بوستان ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آزموده مجرب . ۲- فهمیده عاقل لبیب .

فرهنگ عمید

۱. باتجربه، آزموده.
۲. عاقل.

پیشنهاد کاربران

بپرس