پخته خور

لغت نامه دهخدا

پخته خور. [ پ ُ ت َ / ت ِ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) گدا و گدائی کننده. پخته خوار. ( برهان ). || داماد.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پخته خوار .

پیشنهاد کاربران

بپرس