پِتَن، فیلیپ (۱۸۵۶ـ۱۹۵۱)(Pétain, Philippe)
ژنرال فرانسوی و رئیس دولت فرانسه. در ژوئن ۱۹۴۰ نخست وزیر فرانسه شد و پیش از به دست گرفتن اختیارات کامل در ۱۶ ژوئیه، در ۲۲ ژوئن با آلمان ترک مخاصمه کرد. حکومت اقتدارگرا و استبدادی او، که در ویشی تأسیس شد، به همکاری با آلمانی ها پرداخت و یک «انقلاب ملی» ارتجاعی را برای فرانسه، با شعار «کار، خانواده، میهن» مطرح کرد. در ۱۹۴۰، با اعتقاد به شکست قریب الوقوع بریتانیا، شرایط آلمان برای صلح، ازجمله اشغال شمال فرانسه به دست آلمانی ها را پذیرفت. معاونش پیِر لاوال را، که هوادار اتحاد با قدرت های محور بود، در دسامبر ۱۹۴۰ بر کنار کرد، اما در آوریل ۱۹۴۲، تحت فشار آلمان، او را دوباره به این مقام منصوب کرد. پس از آن که آلمانی ها کل فرانسه را اشغال کردند، از ماه نوامبر، خود را فقط رئیس رسمی دولتی دست نشانده یافت. در ۱۹۴۴ ارتش آلمان، او را از فرانسه خارج کرد، اما داوطلبانه به فرانسه بازگشت. در اوت ۱۹۴۵ به جرم خیانت، محکوم به اعدام شد. حکمش به حبس ابد تخفیف یافت و در زندانی، در ایل دی یو، درگذشت. پتن سرداری حرفه ای از شمال فرانسه بود. دفاع موفقیت آمیز او از وردن در برابر یورش آلمانی ها (۱۹۱۶)، او را در ۶۰سالگی قهرمان ملی فرانسویان کرد. در ۱۹۱۷ به مقام فرماندهی کل قوا ترفیع یافت و در ۱۹۱۸ تحت فرماندهی عالی مارشال فوش قرار گرفت. سپس، در مقام عضو اصلی شورای عالی جنگ، از سیاست نظامی دفاع محض پشتیبانی کرد که به اتکای فرانسه به خط ماژینو برای پاسداری از کشور در برابر حملۀ آلمان انجامید.
ژنرال فرانسوی و رئیس دولت فرانسه. در ژوئن ۱۹۴۰ نخست وزیر فرانسه شد و پیش از به دست گرفتن اختیارات کامل در ۱۶ ژوئیه، در ۲۲ ژوئن با آلمان ترک مخاصمه کرد. حکومت اقتدارگرا و استبدادی او، که در ویشی تأسیس شد، به همکاری با آلمانی ها پرداخت و یک «انقلاب ملی» ارتجاعی را برای فرانسه، با شعار «کار، خانواده، میهن» مطرح کرد. در ۱۹۴۰، با اعتقاد به شکست قریب الوقوع بریتانیا، شرایط آلمان برای صلح، ازجمله اشغال شمال فرانسه به دست آلمانی ها را پذیرفت. معاونش پیِر لاوال را، که هوادار اتحاد با قدرت های محور بود، در دسامبر ۱۹۴۰ بر کنار کرد، اما در آوریل ۱۹۴۲، تحت فشار آلمان، او را دوباره به این مقام منصوب کرد. پس از آن که آلمانی ها کل فرانسه را اشغال کردند، از ماه نوامبر، خود را فقط رئیس رسمی دولتی دست نشانده یافت. در ۱۹۴۴ ارتش آلمان، او را از فرانسه خارج کرد، اما داوطلبانه به فرانسه بازگشت. در اوت ۱۹۴۵ به جرم خیانت، محکوم به اعدام شد. حکمش به حبس ابد تخفیف یافت و در زندانی، در ایل دی یو، درگذشت. پتن سرداری حرفه ای از شمال فرانسه بود. دفاع موفقیت آمیز او از وردن در برابر یورش آلمانی ها (۱۹۱۶)، او را در ۶۰سالگی قهرمان ملی فرانسویان کرد. در ۱۹۱۷ به مقام فرماندهی کل قوا ترفیع یافت و در ۱۹۱۸ تحت فرماندهی عالی مارشال فوش قرار گرفت. سپس، در مقام عضو اصلی شورای عالی جنگ، از سیاست نظامی دفاع محض پشتیبانی کرد که به اتکای فرانسه به خط ماژینو برای پاسداری از کشور در برابر حملۀ آلمان انجامید.
wikijoo: پتن،_فیلیپ_(۱۸۵۶ـ۱۹۵۱)