پتانسیل گالوانی یا پتانسیل درونی یک جسم، به صورت کار لازم برای انتقال یکای بار الکتریکی از فاصله ای بی نهایت دور در خلأ به درون یک جسم و در فاصله ای نسبتاً دور از سطح آن تعریف می شود. این پتانسیل را با φ نمایش می دهند. می توان انتقال این بار الکتریکی فرضی را به دو مرحله تقسیم کرد، در مرحلهٔ اول بار تا نزدیکی سطح جسم ( فاصلهٔ ۱ میکرومتری آن ) نزدیک می شود، کار انجام شده در این مرحله بیانگر پتانسیل ولتا یا پتانسیل بیرونی است که با ψ نمایش می دهند. در گام دوم بار الکتریکی از سطح مشترک جسم و محیط می گذرد و کار لازم برای گذر از این مرحله را با نام پتانسیل سطحی می شناسند و با χ نمایش می دهند که به بارهای سطحی جسم و چینش دوقطبی های روی سطح آن بستگی دارد. رابطهٔ این پتانسیل ها به صورت زیر است:[ ۱]
φ = χ + ψ
که در آن φ نماد پتانسیل گالوانی، χ پتانسیل سطحی و ψ پتانسیل ولتا است.
بر خلاف پتانسیل ولتا، پتانسیل گالوانی و پتانسیل سطحی را نمی توان اندازه گرفت. علت این امر آن است که هنگام گذر بار از سطح جسم و ورود به آن، کار انجام شده علاوه بر اینکه صرف افزایش پتانسیل الکتریکی شود، صرف انجام کار شیمیایی نیز خواهد شد و تا زمانی که محیط شیمیایی فازهای اول و دوم متفاوت باشد، امکان تفکیک این دو از هم وجود ندارد. کار شیمیایی انجام شده ممکن است بر اثر نیروهای واندروالس یا اثر تصویر بارهای الکتریکی باشد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفφ = χ + ψ
که در آن φ نماد پتانسیل گالوانی، χ پتانسیل سطحی و ψ پتانسیل ولتا است.
بر خلاف پتانسیل ولتا، پتانسیل گالوانی و پتانسیل سطحی را نمی توان اندازه گرفت. علت این امر آن است که هنگام گذر بار از سطح جسم و ورود به آن، کار انجام شده علاوه بر اینکه صرف افزایش پتانسیل الکتریکی شود، صرف انجام کار شیمیایی نیز خواهد شد و تا زمانی که محیط شیمیایی فازهای اول و دوم متفاوت باشد، امکان تفکیک این دو از هم وجود ندارد. کار شیمیایی انجام شده ممکن است بر اثر نیروهای واندروالس یا اثر تصویر بارهای الکتریکی باشد. [ ۲]
wiki: پتانسیل گالوانی