پت

این کلمه ریشش فارسی هست
یکی از دوستان با عکس از منبع نشون دادن که ریشه اوستایی و فارسی داره.

با فروکاستنِ واژگان به تکواژها می توان به ریشه کهنِ واژگان پِی بُرد.
زبانشناس "پُکُرنی" نیز به واژگانِ همریشه با "پت" در زبانهایِ هندواروپایی پرداخته است. ( Av نمادِ زبانِ اوستایی است ) .
پَسگشتها:
1 - رویه هایِ 2373 تا 2376 از نبیگِ "فرهنگنامه یِ ریشه شناختیِ زبان هندواروپایی" پُکُرنی
2 - رویه هایِ 560 ، 562، 561 و 565 از نبیگِ "فرهنگِ سَنسکریت - فارسی"پوشینه یِ دوم
3 - رویه هایِ 877 و 878 از نبیگِ "فرهنگِ واژه هایِ اوستا"

موی سر فلانی پَتْ شده، یعنی به راحتی نمی در شود شانه کرد و درهم پیچیده است.
ای کاکو سِی کُن پِتِ گربو رخته، ای برادر نگاه کن موهای فلان گربه ریخته است.