لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. [مجاز] کسی که در ادارۀ دولتی پایه و رتبه دارد.
۳. [مجاز] صاحب رتبه.
۴. [مجاز] دارای قدر و منزلت.
مترادف ها
پادار، لندوک، پادراز، پایه دار
پایه دار، پروپاچه دار
پیشنهاد کاربران
پایه دار : [عامیانه، اصطلاح] هر چیزی که پایه داشته باشد.