پاینده لنگرودی محمود

دانشنامه آزاد فارسی

پایندۀ لَنْگرودی، محمود (لنگرود ۱۳۱۰ـ۱۳۷۷ش)
شاعر، پــژوهشگر، و فرهنگ نویس ایرانی. در اواخر دهۀ ۱۳۲۰ش، در کنار کارهای فرهنگی به فعالیت های سیاسی پرداخت و در همان سال ها با محمدعلی افراشته، مدیر روزنامۀ چلنگر، آشنا شد و به شعر و شاعری روی آورد. در ۱۳۳۲، پس از کودتای ۲۸ مرداد، تحصیلات دبیرستانی را رها کرد و ضمن مطالعۀ بسیار و آشنایی با اهل قلم، در مجلۀ امید ایران مقالاتی به چاپ رساند که با استقبال خوانندگان روبه رو شد. از ۱۳۳۷ به کارهای مختلفی چون نقاشی، حسابداری و تابلوسازی دست زد. همچنین در همان سال ها، نقشه کشی علمی راه و ساختمان را نیز آموخت و نزد استادان انجمن خوشنویسان، شیوۀ خوشنویسی را فراگرفت. از همان سال ها به گردآوری فرهنگ عامۀ گیلان پرداخت. ازجمله آثار اوست: فرهنگ گیل و دیلم، که در ۱۳۶۷ در ششمین دورۀ کتاب سال به عنوان بهترین کتاب سال برگزیده شد؛ خونینه های تاریخ دارالمرز گیلان؛ قیام غریب شاه گیلانی در دورۀ صفویه؛ فرهنگ مثل ها و اصطلاحات گیل و دیلم؛ آیین ها و باورداشت های گیل و دیلم؛ مجموعه های شعر گل عصیان؛ و لیله کوه.

پیشنهاد کاربران

بپرس