پاینده ابوالقاسم

پاینده، ابوالقاسم (نجف آباد ۱۲۸۷ـ تهران ۱۳۶۳ش)
روزنامه نگار، طنزنویس و مترجم ایرانی. تحصیلات قدیمه را در اصفهان گذراند. از ۱۳۰۸ش به بعد، مطالبی برای روزنامه های مختلف نوشت و ترجمه کرد. از ۱۳۱۳ش انتشار داستان هایش را آغاز کرد، اما با مجموعۀ در سینمای زندگی (۱۳۳۷ش) به عنوان طنزنویسی شهرت یافت که با نثری شیرین به انتقاد از وضعیت ادارات، یا بازنمایی جنبه های مضحک زندگی روستایی یا یادآوری خاطرات کودکی می پردازد. از ۱۳۲۴ تا ۱۳۳۰ش مجلۀ عامه پسند صبا را منتشر کرد. مدتی رئیس ادارۀ رادیو و تبلیغات و چند دوره هم نماینده مجلس بود. برخی از نوشته هایش به زبان های دیگر ترجمه شده است. پاینده منابعی را از عربی و انگلیسی و فرانسه، به فارسی ترجمه کرده است که مهم ترین آن ها، ترجمۀ قرآن مجید (برندۀ جایزۀ کتاب سال در ۱۳۳۶ش)، تاریخ طبری و مروج الذهب است. از آثارش: دفاع از ملانصرالدین (۱۳۴۷ش)؛ جناب آقای دکتر ریش که ترجمۀ اثری است از لرد آویبوری با نام اصلی در آغوش خوشبختی (۱۳۴۸ش)؛ داستان های برگزیده (۱۳۵۰ش)؛ ظلمات عدالت (۱۳۵۴ش)؛ تصحیح التنبیه و الاشراف؛ تاریخ سیاسی اسلام. وی نهج الفصاحه را به فارسی برگردانده است.