پایانش الکتریکی

در الکترونیک، پایانش الکتریکی یا پایاندهی الکتریکی عمل پایان دهی به یک خط انتقال با قطعه ای است که با امپدانس مشخصه خط تطبیق ( به انگلیسی: matche ) دارد. پایانش از بازتاب سازی سیگنال ها در انتهای خط انتقال جلوگیری می کند. بازتابش در انتهای خطوط انتقال بی پایاندار ( به انگلیسی: unterminated ) باعث ایجاد اعوجاج می شود که می تواند سطوح سیگنال دیجیتال مبهم و بدعملکردی سامانه های دیجیتال را ایجاد کند. بازتابش ها در سامانه های سیگنال آنالوگ باعث ایجاد اثراتی مانند شبح سازی تصویری یا کاهش توان در خطوط - انتقال فرستنده رادیویی می شود.
پایانش سیگنال اغلب مستلزم نصب یک پایان گر یا پایاننده ( به انگلیسی: ) در ابتدا و انتهای یک سیم یا کابل است تا از بازتاب شدن سیگنال RF از هر انتها و ایجاد تداخل یا کاهش توان جلوگیری کند. پایاننده معمولاً در انتهای خط انتقال یا گذرگاه زنجیره دیزی ( مانند SCSI ) قرار می گیرد و به گونه ای طراحی شده است که با امپدانس AC کابل تطبیق داشته باشد و از این رو بازتابش های سیگنال و تلفات توان را به حداقل برساند. به طور معمول، یک پایان گر نیز در انتهای راه انداز سیم یا کابل قرار می گیرد، اگر قبلاً بخشی از تجهیزات تولید - سیگنال نیست. [ ۱]
پایاننده های غیرفعال اغلب از یک مقاومت تشکیل شده اند، با این حال بارهای راکتیو قابل توجه ممکن است به اجزای غیرفعال دیگری مانند سلف، خازن یا ترانسفورماتور نیاز داشته باشند.
پایاننده های فعال از یک تثبیت کننده ولتاژ تشکیل شده اند که ولتاژ مورد استفاده برای مقاومت ( های ) پایان ساز را در یک سطح ثابت نگه می دارد.