پایان شناسی در زیست شناسی

پایان شناسی در زیست شناسی Teleology in biology استفاده از زبان هدف محوری در گزارش های سازگاری فرگشتی است که برخی زیست شناسان و فیلسوفان علم آن را مشکل ساز می دانند. اصطلاح تلهئونومی نیز مطرح شده است. پیش از داروین ، جانداران موجود در نظر گرفته می شدند زیرا خدا آنها را طراحی کرده و آفریده بود. ویژگی های آنها مانند چشم ها توسط الهیات طبیعی به گونه ای ساخته شده است که به آنها توانایی می دهد تا وظایف خود مانند دیدن را انجام دهند. زیست شناسان فرگشتی اغلب از فرمول های غایت شناختی مشابهی استفاده می کنند که هدف را فرامی خوانند، اما اینها به جای هدف های واقعی، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه، دلالت بر انتخاب طبیعی دارند. زیست شناسان و اندیشمندان دینی معتقد بودند که تکامل خود به نوعی هدف دار ( فرگشت هدفمند ) بوده و در نسخه های زندگی باوری ، توسط نیروی زندگی هدفمند هدایت می شود. با فرگشت توسط انتخاب طبیعی که بر روی تغییرهای ارثی عمل می کند، استفاده از پایان شناسی در زیست شناسی انتقادهایی را به خود جلب کرده است و تلاش شده است تا به دانش آموزان آموزش داده شود که از زبان پایان شناسی پرهیز کنند. الگو:Philosophy of biology
↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Teleological Notions in Biology". Stanford Encyclopedia of Philosophy. 18 May 2003. Retrieved 28 July 2016. ↑ Caro, Tim M. ( 1986 ) . "The functions of stotting in Thomson's gazelles: Some tests of the predictions". Animal Behaviour. 34 ( 3 ) : 663–684. doi:10. 1016/S0003 - 3472 ( 86 ) 80052 - 5.
• فلسفه زیست شناسی
• زیست شناسی فرگشتی
• علیت
• غایت شناسی