پای گل

لغت نامه دهخدا

پای گل. [ ی ِ گ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پای گلبن. زیر گلبن :
مده جام می و پای گل از دست
ولی غافل مشو از دهر سرمست.
حافظ.

فرهنگ فارسی

پای گلبن زیر گلبن

پیشنهاد کاربران

بپرس