پای شیر

دانشنامه عمومی

پای شیر نام یک سرده از گیاهان گلدار از تیره یا خانوادهٔ گلسرخیان است که در ایران ۲۴ گونه دارد. فصل گل دهی آن بهار است. در انگلیسی به آن علاوه بر نام پای شیر، شنل بانو نیز می گویند. تقریباً در همه نواحی و مناطق قابل کشت است ولی سرزمین اصلی آن کوه های شرق آفریقا است که توسط توفانهای اقیانوسی هند و اطلس به سایر نقاط دنیا سفر کرده است.
نوعی از این گیاه به نام پای شیر زمخت دارای برگ هایی بزرگ تر بوده و در مناطق معتدل رشد می کند. از آنجایی که برگ های نرم دارد، در مناطق بارانی طرفداران زیادی پیدا کرده است زیرا برگ های آن ساعت ها پس از باران مانند جواهر درخشش دارند. تقریباً از اوایل تابستان تا اوایل پائیز دسته هایی از شاخه های گل زرد رنگ می آورد. گونه های مختلف پای شیر، اغلب سالی دو بار گل می دهند. به طور شگفت انگیزی در زمین و خاک رس رشد کرده و زمین را پوشش می دهد. در فصل پائیز شاخه ها و سر گل ها با رنگ بسیار جالبی که ترکیبی از رنگ های نارنجی و قرمز است، جلوه گری می کنند. تکثیر آن به وسیلهٔ قلمه انجام می شود. از پای شیر بیشتر در حاشیه باغچه و نیز پوشش زمین استفاده می شود. محل سایه آفتاب را بیشتر دوست دارد و قد آن تا حدود سی و پنج سانتی متر می رسد. از لحاظ دارویی خواص فراوانی دارد به ویژه برای بیماران تصلب رگها و التیام انواع زخم و درد مانند زخم های مربوط به اندام های حساس بدن، زخم های چرکین، قانقاریا، واریس، حساسیت ها و بیماری های عفونی دهان بسیار مؤثر است و به شکل انواع غرغره یا جوشانده و شربت مورد استفاده قرار می گیرد.
عکس پای شیر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

پایِ شیر (Alchemilla)
جنسی از تیرۀ گل سرخیان، شامل ۲۰۰ گونۀ چندساله یا یک ساله. این گیاه بومی مناطق معتدل شمالی و کوه های مناطق گرمسیری افریقا است. پای شیر رسمی (Alchemilla vulgaris) برگ های کنگره ای پهن و گل هایی به رنگ زردِ مایل به سبز دارد که در خوشه هایی تُنُک قرار دارند. میوۀ آن خشک و ناشکوفا، و محتوی دانه ای محصور در لولۀ کاسه است. از این جنس سه گونه در نواحی گیلان، ارتفاعات البرز، درۀ چالوس، بندر گز، و آذربایجان می روید.

پیشنهاد کاربران

بپرس