پای درگشتن

لغت نامه دهخدا

پای درگشتن. [ دَ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از عاجز و ناتوان شدن باشد. ( برهان ).

فرهنگ فارسی

کنایه از عاجز و ناتوان شدن باشد

پیشنهاد کاربران

بپرس