پای دربند

لغت نامه دهخدا

پای دربند. [ دَ ب َ ] ( ص مرکب ) مُقیّد. مغلول :
عالمت یوز پای دربند است
واعظت مرغ دانه در منقار
این یکی چون کند تمام سخن
وآن دگر کی کند بکام شکار.
اوحدی.

فرهنگ فارسی

مقید مغلول، ( صفت ) مقید مغول .

پیشنهاد کاربران

be loaded with fetters
in fetters
لقمهٔ آهن کشیدن. [ ل ُ م َ / م ِ ی ِ هََ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از زنجیر بر پای داشتن. ( برهان ) . کنایه از زنجیر بر پا بودن. ( آنندراج ) ( مجموعه مترادفات ص 341 ) .

بپرس