پای بماه

لغت نامه دهخدا

پای بماه. [ ب ِ ] ( ص مرکب ) مُقرب. رجوع به پابماه شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آبستنی که زادن او نزدیک شده باشد

پیشنهاد کاربران

بپرس