پای برهنه

لغت نامه دهخدا

پای برهنه. [ ب ِ رَ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پابرهنه. پاپتی. حافی. ( منتهی الارب ).
- پای برهنه شدن ؛ و پای برهنه رفتن. تَنَعﱡم. ( منتهی الارب ). حفوَة. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) پاپتی پا برهنه حافی . پای برهنه شدن پاپتی شدن حفوت .

پیشنهاد کاربران

بی موزه ؛ بی کفش. بی چکمه. بدون پوشیدن چکمه و کفش به پا :
چه بودت گرنه دیوت راه گم کرد
که بی موزه درون رفتی به گلزار.
ناصرخسرو.

بپرس