پاگرد

لغت نامه دهخدا

پاگرد. [ گ َ ] ( اِ مرکب ) ایوان و غلام گردشی سقف دار در غُرفه یا عماری. بالکن سقف دار.

مترادف ها

staircase (اسم)
پله کان، راه پله، پاگرد، پله کان نردبانی

پیشنهاد کاربران

غلام گردش
لهجه و گویش تهرانی
اتاقهایی که به هم راه دارند ، پاگرد پله
پاگرد : محلی است که شخص پس از پیمودن یک ردیف پله بر آن قدم می گذارد. ( اصطلاح بنایی و ساختمان سازی )
( ( باهم از پله های آجری بالا رفتند رسیدند به پاگرد که پنجره ای گرد داشت رو به ساختمانی بلند . ) )
( ( عادت می کنیم ، زویا پیرزاد ، چاپ 23 ، 1390 ، ص17 . ) )
platform
landing

بپرس