پاکیزه طبع

لغت نامه دهخدا

پاکیزه طبع. [ زَ / زِ طَ ] ( ص مرکب ) پاک طبع :
چه نیکوخصال و چه نیکوفعالی
چه پاکیزه طبعی و پاکیزه رائی.
فرخی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پاک طبع
پاک طبع

فرهنگ عمید

پاک طبع، پاک سرشت، پاک نهاد.

پیشنهاد کاربران

بپرس